زنده بودنم با تو بودن است و نفس کشیدنم به هوای توست ، دوستت دارم .


دیده ام خورشید را در خواب ، تعبیرش تویی / خواب در یاد شب مهتاب ، تعبیرش تویی / خوب من خواب تو را دیدن در این دنیای بد / چون گل روییده در مرداب ، تعبیرش تویی .



هست آن نیست که هر لحظه کنارت باشد / هست آن است که هر لحظه به یادت باشد .




صبح بی تو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد / بی تو حتی مهربانی ، حالتی از کینه دارد .



خوشحالم که بردم چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت

خوشحالم که باختی چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .

.

.

.

بنویس ای سنگتراش عاقبت شدم فداش ، بنویس تا بدونه عمرمو دادم براش . . .





همیشه با فرزندان تان مهربان باشید؛ زیرا آن ها هستند

که خانه سالمندان شما را انتخاب خواهند کرد !

.

.

.

گر به تو افتدم نظر ، چهره به چهره، رو به رو

پا به فرار می نهم ، کوچه به کوچه ، کو به کو !


قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد
عذاب میکشم ولی عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست





یه آسمون گل قشنگ تقدیم یک نگاه تو / این دل تنهای غریب فدای روی ماه تو .

.

.

.

من از می چشمان سیاهت مستم / گفتم بنویسم که به یادت هستم .


هر چند که دور از عشق بازی هستیم

اما به رضای عشق راضی هستیم

بر فرض که این مساله هم حل بشود

ثابت شده ما دو خط موازی هستیم .




مهم نیست
از کجا آمده‌ای
یا به کجا می‌روی؛
من تو را
به هر ‌جهت
دوست دارم!


عمری است شبانه روز لب هایت را ….

لب باز نکن ، هنوز لب هایت را ….

نه ، سیر نمی شوم به چندین بوسه

بر روی لبم بدوز لب هایت را




تو رفته ای
و
من افتاده ام!
تو از دست, من از پا


شال و کلاه می بافم

با خیالت

تا در سرمای نبودنت یخ نبندم….



تا عشق دوید از دهانم بیرون

نام تو کشید از دهانم بیرون

گفتم که به تو حرف دلم را بزنم

یک بوسه پرید از دهانم بیرون




چه کاغذها که سپیدی دلشان از نام تو سیاه شد…

از دل تنگی هایم

از احساسم

هزاران هزار صفحه سفید کاغذ سیاه شدند

کاغذها عاشق شدند

ولی تو..!



تا کی رم آهو ها را در چشمت ببینم و

آه بکشم ؟

عشق جرات می خواهد عزیزم…

می روم پلنگی دست و پا کنم !


نه سیب نه گندم است بین من و تو

بین من و تو گم است بین من وتو

این عشق که دیگران از او می گویند

یک سوءتفاهم است بین من و تو



چه دلی دارم من
که ذوق از خنده‌های تو
مرا نمی‌کشد!



حافظه‌ام ….. همه چیز و همه کــــس را فراموش می‌کند!!… خسته شدم بس که سابیدمش….. و تو هر بار .. نمایان‌تر شدی!



این حرف آخر نیست
به ارتفاع ابدیت دوستت دارم
حتی اگر به رسم پرهیزکاری های صوفیانه
از لذت گفتنش امتناع کنم